Pod koniec grudnia Aero2 udostępniło użytkownikom detalicznym prawdziwe, płatne usługi komercyjne: AeroPacket i SpeedNet. Ich zasięg jest ograniczony, a ceny z kosmosu. Oczywiście nie mają one większego związku z bezpłatnym dostępem do Internetu, choć tutaj sprawa jest trochę bardziej skomplikowana.

Po prawie 1,5 miesiąca od udostępnienia tych usług komercyjnych przez Aero2 postanowiłem w końcu o nich napisać. Pojawiło się trochę pytań i wątpliwości z związku z tą ofertą, dlatego takie posumowanie jest konieczne mimo, że usługa jako taka nie ma żadnego znaczenia komercyjnego i nie spodziewam się ani jednego faktycznego abonenta tych rozwiązań.

Zacznę od krótkiej prezentacji usług.

AeroPacket – telefonia SIP

Usługa ta jest przeznaczona tylko i wyłącznie do realizacji protokołu SIP, który przede wszystkim służy do prowadzenia rozmów głosowych (choć możliwa jest komunikacja tekstowa i nawet wideo przy wykorzystaniu odpowiedniego sprzętu lub oprogramowania). Dlatego oferowany tutaj nielimitowany transfer danych jest mało atrakcyjny. Dzięki usłudze mamy więc nieograniczoną możliwość korzystania z… usług telefonicznych. W ramach usługi nie ma żadnego limitu ilości przesyłanych danych.

Na razie brzmi to sensownie.

Zaporowe są jednak inne aspekty usługi: opłata wynosi 200 PLN za każde 90 dni. Zasięg ograniczony do 3 sąsiadujących stacji bazowych wybranych ze 114 stacji uruchomionych na terenie województwa Podkarpackiego. W ten sposób usługa niejako staje się realizacją namiastki telefonii stacjonarnej.

SpeedNet – dostęp do Internetu

Drugą usługą jest dostęp do Internetu. Oferta jest zaskakująco prosta: za 90 dniowy pakiet 25 GB danych płacimy 200 PLN. I to w zasadzie tyle. Ograniczenie podobne jak wyżej: zasięg tylko w obrębie wskazanych 114 stacji bazowych w województwie Podkarpackim (tym razem bez ograniczenia do 3 konkretnych).

Jak widać, również tutaj cena jest… zaporowa. Wszyscy pozostali operatorzy mają lepsze oferty i do tego na obszarze całego kraju.

Panie, kto to kupi?

No właśnie. Tutaj tkwi genialność całego rozwiązania – tego nikt nie ma kupować. To nie jest usługa, która ma być świadczona masowo.

W takim razie od razu pojawia się pytanie: po co świadczyć usługę, z której od razu wiadomo, że nikt lub prawie nikt nie będzie korzystał?

Jak zwykle – jeżeli nie wiadomo o co chodzi, chodzi o pieniądze.

40 milionów piechotą nie chodzi

W 2009 roku spółka Aero2 wystąpiła o dotację z Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na budowę sieci komórkowej w rejonie podkarpacia. Obiecali sieć HSPA+ i w przyszłości LTE (koncesji jeszcze nie mieli, ale właśnie kupili Mobyland). Dofinansowanie wysokości 40 mln PLN otrzymali (projekt zakładał, że będzie to około 50% środków potrzebnych na budowę sieci).

Teraz, na koniec 2013 roku przyszedł czas na wywiązanie się ze zobowiązań. I właśnie zaoferowanie tych usług było (poza faktycznym uruchomieniem 114 stacji bazowych) elementem umowy, który trzeba było zrealizować. Nikt jednak nie żądał, aby oferta była konkurencyjna.

Tego typu praktyki były i jak widać są dość powszechne w grupie spółek związanych z NFI Midas. Bardzo podobne zagranie wykonał CenterNet, który w 2009 roku uruchomił usługi komercyjne w zasięgu kilku miast z abonamentem za 100 PLN, ceną przyłączenia 200 PLN i wysokimi cenami usług – tylko dlatego, że wymagała tego koncesja UKE, a nie po to, żeby konkurować na rynku. Innym rozwiązaniem była i do dziś jest stacjonarna telefonia komórkowa świadczona przez Sferię. Wymogi zostały spełnione, wszyscy byli zadowoleni.

114 pozwoleń na LTE 2,6 GHz

Co ciekawe w kwietniu operator zgłosił do UKE 114 lokalizacji stacji bazowych LTE w standardzie 2600 MHz TDD (w ramach koncesji związanej z darmowym internetem). Są to dokładnie te lokalizacje, o których mowa w powyższych usługach. Wygląda więc na to, że lokalizacje te zostały zgłoszone tylko z powodu opisywanego dofinansowania, w którym mówiono o sieci LTE.

Niestety nie udało mi się potwierdzić działania sieci LTE w żadnej z tych lokalizacji – mam za daleko do tego rejonu, poza tym i tak ciągle nie ma sprzętu do tej technologii wykorzystywanej przez Aero2. Jeżeli ktoś ma możliwość potwierdzenia działania choć jednej stacji bazowej w tej technologii – proszę o kontakt.

Znaczenie dla usługi bezpłatnej

Ktoś jednak może zapytać, czy ma to jakiekolwiek znaczenie dla nas, użytkowników bezpłatnego dostępu do Internetu Aero2?

Ogólne rzecz biorąc nie ma to wielkiego znaczenia. Usługa jest świadczona tak, jak wcześniej i tu nic się nie zmienia. Nie jest to także zagrożenie dla nas, że kiedyś zapłacimy w ten sposób za usługę – BDI jest raz na zawsze darmowa i nigdy nie grozi nam jakikolwiek koszt poza zwrotną kaucją i opłatą za wysyłkę.

Jednak wobec straszenia wprowadzeniem kodów captcha (operator robi to w różnych kanałach od maja 2013) sprawa robi się nieco bardziej interesująca. Jedna z interpretacji, którą otrzymałem od UKE wskazuje, że regulaminowy zapis dotyczący BDI, który nakazuje świadczenie usługi tak samo bezpłatnie, jak i w wersji płatnej pozwala na wymuszenie na Aero2 wprowadzenie kodów captcha w usługach komercyjnych, jeżeli zostaną one wprowadzone w BDI.

Czy to jest słuszne wnioskowanie? Nie wiadomo, zobaczymy jak to będzie w praktyce, ale wprowadzenie kodów w usłudze AeroPacket spowoduje, że usługa stanie się kompletnie bezcelowa (o ile w ogóle można mówić o jej rynkowej sensowności).

Podsumowując: Wprowadzenie AeroPacket i SpeedNet nie ma żadnego znaczenia dla użytkowników BDI, Aero2 i innych usług telekomunikacyjnych. Dlatego właśnie ich nie opisywałem na blogu wcześniej.

1. Cyfrowy Polsat – oferta komercyjna
2. Alternatywy dla Aero2: oferta FreeM
3. LTE 150 Mbit/s oraz nowa oferta Cyfrowego Polsatu i Plusa
4. Zakłócenia UMTS 900 na wschodzie Polski
5. Aero2 – ciekawa oferta na gruponie