Aero2 – zmiany na stronach operatora w kwietniu 2013
Osoby uważnie przeglądające strony internetowe Aero2 być może zauważyły, że przy okazji wejścia w życie nowego regulaminu, pojawiło się tutaj także kilka innych mniej i bardziej istotnych zmian. Na stronie umieszczony został między innymi nowy wzór formularza zamówienia, zniknęły opcje związane z odbiorem osobistym, opisanych zostało więcej typowych problemów z procedurą zamawiania. Jednak najciekawszą zmianą jest dodanie przewodników pokazujących sposób konfiguracji kilkunastu modemów. Opisano także sposób przekazywania opinii i wniosków dotyczących działania BDI. Operator cały czas aktualizuje także harmonogram wydawania kart SIM.
Przyjrzyjmy się tym zmianom bardziej szczegółowo.
Na pierwszy rzut oka zauważyć można, że na stronie http://aero2.pl/bdi.html pojawiło się więcej odpowiedzi do najczęściej zadawanych pytań – do tej pory było ich 12, a teraz mamy 18 punktów. Większość dotychczasowych zostało przy tym uzupełnionych lub zmodyfikowanych.
Przewodniki konfiguracji modemów
Najważniejsza zmiana, jaką zauważyłem zaszła w punkcie 10: o ile wcześniej dotyczył on odbiorów osobistych kart SIM w siedzibie operatora, teraz, po zakończeniu wydawania kart w ten sposób, pojawił się tutaj bardzo przydatny zestaw informacji na temat konfiguracji połączenia. Prawdziwa rewolucja to jednak punkt 15, który zawiera przewodniki opisujące krok po kroku konfigurację kilkunastu popularnych modemów. Co ciekawe opisywany jest tutaj także modem Huawei E173, który będąc urządzeniem, które nie spełnia wymogów regulaminowych, pojawił się na liście rekomendowanych urządzeń na początku roku (stało się jakiś czas po tym, jak Sferia zaoferowała ten model w swoim salonie klientom Aero2, którzy odbierali tam osobiście karty BDI).
Przewodniki są dość czytelne, choć w większości dotyczą generycznych (bez brandowania) wersji oprogramowania (np. E398, czy E3131s-2), brandowanych przez Cyfrowy Polsat (MF668 i MF669) oraz Plus (E173s-2 i E353u-2). Niestety przewodniki te nie są doskonałe. Zauważyłem kilka ciekawostek:
1. Nie ma informacji o najpopularniejszej wersji E3131s-2, czyli pochodzącej z Play – choć rozumiem, że Aero2 i cała powiązana grupa firm nie ma interesu w tym, żeby reklamować konkurencję. Jakby ktoś szukał instrukcji konfiguracyjnej dla oprogramowania Play Online, to jest dostępna tutaj, na forum przy blogu jdtech. Zabrakło także informacji o wersji HiLink, która stała się z powodu ceny dość popularna, choć czasem sprawia problemy użytkownikom.
2. Z niewiadomych przyczyn dla Huawei E398 pokazana jest generyczna wersja Mobile Partnera mimo, że zarówno Plus jak i Cyfrowy Polsat mają własne, brandowane wersje oprogramowania. Co ciekawe dla Huawei E353u-2 (troszkę błędnie na stronie opisanego jako E353-u2) oraz E173s-2 jest opis konfiguracji za pomocą oprogramowania iPlus, choć według mnie te modele nie były oferowane w sieci Plus w tej wersji (a jedynie z końcówką u-1, czyli niezgodnej z Aero2), choć mogę się mylić. Cieszy natomiast to, że w opisie E173s-2 jest ostrzeżenie, że wersja s-1 jest niezgodna z Aero2 (choć przydałaby się informacja o E173u-1 i u-2).
3. Dobrym znakiem jest opis dla modemów Nokii, ale zabrakło informacji, że modele z najnowszą wersją aplikacji Nokia Internet Modem nie wymagają żadnej konfiguracji i konfigurują się już automatycznie. Kompletnie zaskakująca jest informacja o modelu 21M-04, który w tej części świata oficjalnie nie występuje. Dla modeli CS15, CS17 i CS19 zabrakło informacji o konfiguracji starszej wersji oprogramowania lub zalecenia, jak dokonać aktualizacji modemu.
Mimo tych drobnych uwag cały zestaw przewodników jest bardzo cenny i będzie pomocny dla wielu użytkowników Aero2.
Sprawy związane z uzyskaniem karty
Większość pozostałych nowych punktów opisuje sprawy proceduralne: jak poradzić sobie z zamówieniem z odbiorem osobistym w siedzibie firmy, którego nie zdążyliśmy odebrać przed 15 lutego, co zrobić, gdy nie otrzymaliśmy formularza do wydrukowania po wypełnieniu zamówienia online (tego typu sytuacje także opisuję w stale aktualizowanym opisie procedury uzyskiwania karty na blogu), kto może zamówić kartę (pełnoletni obywatel dowolnego kraju) oraz jak zgłosić reklamację dotyczącą wysyłki karty.
Pojawił się także opis składania opinii i wniosków dotyczących działania usługi bezpłatnej, co zostało zapowiedziane w nowym regulaminie. W zasadzie wygląda to mniej więcej jak składanie reklamacji. Ciągle także nie wiem do czego to ma służyć, ale jak ktoś ma jakieś uwagi ogólne – warto według mnie je składać w tym trybie, gdyż prawdopodobnie będą one uwzględniane w jakiś sposób w działalności biura obsługi i całej usługi.
Zaktualizowany został też nieco formularz zamówienia i opis, który wprost preferuje korzystanie z formularza elektronicznego. Jest to o tyle dobre, że oszczędza operatorowi przepisywania danych z formularzy wypełnionych ręcznie, jednak kilka dni temu formularz elektroniczny był przez jakiś czas wyłączony z powodu prac konserwacyjnych i w zasadzie nie było jak złożyć zamówienia. Sama procedura (z przelewami na dwa różne konta) nie uległa zmianie.
Inne drobiazgi
Na samej górze strony dotyczącej BDI pojawiły się wreszcie dość istotne informacje, które wyjaśniają istotę usługi bezpłatnej (aż szkoda, że troszkę językowo w niedopracowany sposób):
BDI jest niekomercyjną formą o charakterze socjalnym, stymulującym rozwój społeczeństwa informacyjnego.
Pod Bezpłatny Dostęp do Internetu (BDI) spółka Aero2 przeznacza 20% zasobów swojej sieci w paśmie 900MHz i 2,6GHz.
Uzupełnione zostały wpisy dotyczące regulaminów, wzorów dokumentów i całej ich historii, co jest administracyjnie ważne.
Oczywiście na bieżąco cały czas aktualizowany jest harmonogram wydawania kart SIM – w tej chwili operator rezerwuje sobie 1,5 miesiąca na dostarczenie karty, ale informacje napływające od nowych użytkowników Aero2 wskazują, że wyrabia się zwykle w terminie czterech tygodni – widać to na prawym pasku bloga i w komentarzach pod artykułem związanym z tą informacją.
A co z mapą zasięgu?
Największą niebecną wśród oczekiwanych zmian jest… mapa zasięgu. O ile sama treść punktu została rozszerzona o informacje związane z wymogami koncesyjnymi, o tyle odnośnik do mapy prowadzi do prawie zupełnie nieprzydatnego olbrzymiego pliku graficznego, który w zasadzie jest nieprzydatny do określenia, czy znajdujemy się w zasięgu sieci, czy nie. Po zamknięciu jedynej niezawodnej, starej mapy Plusa w lutym tego roku, na której można było wybrać pasmo UMTS 900 MHz w zasadzie nie ma żadnych dobrych map zasięgu bezpłatnego dostępu do Internetu. Staram się aktualizować artykuł o sprawdzaniu zasięgu Aero2, ale w tej chwili jedynym skutecznym sposobem jest faktyczne sprawdzenie sygnału w danej lokalizacji, zwłaszcza z uwagi na trwającą ciągle rozbudowę infrastruktury operatora.
Podsumowanie
Powoli strona Aero2 poświęcona usłudze bezpłatnej staje się coraz lepszym źródłem informacji o BDI, co mnie bardzo cieszy. Nie tylko dodatkowo uwiarygadnia to istnienie tej usługi (tak, ciągle wiele osób nie wierzy w istnienie takiej usługi), ale także zmniejsza obciążenie jdtech jako centrum pomocy użytkownikom BDI i ułatwia pracę samego biura obsługi Aero2. Oczywiście nie jest to powód do rezygnacji z dalszego rozwijania niniejszego bloga – wręcz przeciwnie, ciągle jest dużo spraw do opisania. Cały czas w raz z czytelnikami obserwuję działania operatora i funkcjonowanie samej usługi.
Czy ktoś wie lub korzysta z aero2 za pomocą MODECOM MC-3GHS21 ? Czy karta aero2 będzie w nim działała?
Teoretycznie powinno, ale nie testowałem tego osobiście.
Jakubie,
Czy mógłbyś wśród modemów, których zabrakło w omówieniach konfiguracyjnych na stronie Aero2 wspomnieć także o Huawei E353 s-2 (od T-Mobile) ? Ta wersja E 353 też była dość popularna.
Wierzę, że może wytknięte przez Ciebie wady artykułu zostaną przez Aero2 kiedyś uzupełnione.
Opisy na stronie Aero2 wiszą od 1,5 miesiąca – wątpię, żeby cokolwiek tam jeszcze poprawiali – i tak jest, jak na zaangażowanie Aero2, nieźle.
Poza tym cała ta metoda opisywania jest… bezsensowna. Należy opisać sposoby konfiguracji różnorodnego oprogramowanie dołączanego do modemów. E353s-2 z Play ma kompletnie inne oprogramowanie, niż ten sam model z Plusa, sprzęt jest ten sam.
Zauwazylem ze teraz sciaganie plikow z jakiegokolwiek serwera jest o polowe wolniejsze niz wczesniej.
umnie targa 61 predoscia czylimax.,, masz przeciazenie sieci widocznie
Konfiguracja każdego modemu jest taka sama. Należy najpierw zainstalować sterowniki modemu, a potem skonfigurować połączenie sieciowe (dial-up) w Panelu Sterowania systemu Windows. Nieważne jaki to jest modem. Bardziej "kumaci" użytkownicy nigdy nie korzystają z bloatware dostarczonego z modemem bo nie ma takiej potrzeby. Wyskakuje to ciągle na wierzch, wyświetla reklamy i generalnie wkurza.
Użytkownicy Linuksa mają jeszcze prościej – NetworkManager od razu wykrywa modem, wyświetla monit gdzie wybiera się predefiniowanego operatora (odpowiednie parametry jak APN, numer telefonu są już od razu wypełnione, ale można je zmienić) i tyle – nowe połączenie dodaje się samo do ikonki w trayu.
Soft od modemu ma jedną niezaprzeczalną zaletę – po prostu działa i jest prosty w użyciu. Natomiast jak ktoś woli, zawsze są inne opcje i to jest fajne w modemach. W kwestii Linuksa tak dobrze nie jest – napisz w 3 zdaniach, jak radzisz sobie z problemem, który pojawia się po zerwaniu połączenia, dla ułatwienia niech będzie Ubuntu 12.04. Zwykle trzeba… odłączyć i podłączyć po godzinie modem.
Nie zaobserwowałem problemu o którym piszesz, u mnie działało zawsze wszystko dobrze. Po zerwaniu połączeniu łączył ponownie.
Ale od siebie mogę doradzić świetny program wvdial – działa w konsoli i znakomicie radzi sobie z natychmiastowym wznawianiem połączenia. Do tego wyświetla sporo komunikatów diagnostycznych, przydatnych w przypadku problemów z zestawieniem połączenia.
Może zresztą przydałby się tutaj krótki tutorial traktujący o możliwościach użycia Aero2 na innych systemach operacyjnych.
P.S. W kwestii Ubuntu konkretnie – tu sie nie wypowiem bo nie używam Ubuntu, tylko Debiana. Nie sądzę jednak że akurat w tej kwestii wiele się różnią, oprogramowanie to samo.
Ubuntu niestety ma problemy – po zerwaniu połączenia Network Manager ląduje w jakimś dziwnym stanie i nie może ponownie nawiązać połączenia. Oczywiście wvdial to najlepsze rozwiązanie, ale niestety jest nieprzyjazne dla osób, które nie mają pojęcia o shellu. Dopóki nie ma automatyki wznawiania połączeń w Ubuntu, trudno mi polecać takie rozwiązanie dla mniej wtajemniczonych.
Trochę przesadzasz, wystarczy jeden plik konfiguracyjny (który zresztą można stworzyć w edytorze graficznym), a potem już uruchamiamy program jednym poleceniem wvdial. Można nawet dodać na pulpit skrót który będzie odpalał to od razu w shellu (odhaczyć przy tworzeniu skrótu że ma być odpalane w konsoli).
I tyle. Podstawy obsługi systemu którego używamy. Żadna znajmość shella nie jest tu wymagana, przez znajmość shella to ja rozumiem pisanie skryptów bash np.
Zapomniałeś jeszcze (o oczywistych dla nas) drobiazgach, jak ustawienie atrybutu wykonywalności. Niestety to nie jest przyjazne rozwiązanie dla użytkownika – spróbuj poprowadzić przez takie uruchomienie Aero2 człowieka przez telefon, który z trudem rozróżnia niektóre elementy interfejsu. O bashu mówiłem o podstawach – odpalenie wvdial najlepiej zrobić testowo kilka razy wklepując komendy, a poznałem już kilku użytkowników Linuksa, którzy o istnieniu terminala nie wiedzieli.
Jaki atrybut wykonywalności? Odpalasz polecenie wvdial i tyle. Atrybut wykonywalności musisz nadawać dla skryptów które sam utworzysz.
To nie rozumiem, jak chcesz odpalić aplikację wvdial bez użycia terminala/shella tak, aby skorzystał z odpowiednich plików konfiguracyjnych (o trudności edycji /etc/ na prawach użytkownika nie wspomnę
Powiem ci na przykładzie środowiska KDE bo tego używam. Tworzysz na pulpicie nowy skrót. Jako polecenie do wykonania podajesz wvdial. Dodatkowo, w ustawieniach skrótu zaznaczasz że program powinien uruchamiać się w terminalu oraz opcję że program powinien zostać uruchomiony jako root.
Jak to zadziała przy użytkowaniu? Klikasz w skrót na pulpicie, wyskakuje ci okienko z prośbą o hasło administratora – po podaniu hasła otwiera się okno terminala z odpalonym w nim wvdial.
Jeśli byś chciał korzystać z pliku konfiguracyjnego innego niż domyślny, to w poleceniu uruchamiającym należałoby dodać odpowiednie parametry określające ten plik ale to zapewne sam wiesz.
Porównaj to co napisałeś z opisem – zainstaluj aplikację Mobile Partner (podłącz modem, naciśnij kilka razy enter) a potem kliknij połącz. Które brzmi prościej?
Aha, nie opisałeś procedury zmiany APN
Konfiguracja w NetworkManager jest jeszcze prostsza Aero2 jest na liście predefiniowanych operatorów, więc konfiguracji nie ma żadnej. Jeśli faktycznie był błąd o którym mówisz to kto wie czy nie został już usunięty, warto sprawdzić.
Nie opisałem nazwy APN, bo opis konfiguracji wvdial to temat na osobny artykuł – tak aby wszystko dokładnie opisać. I wcale trudne to nie jest. Opisałem jedynie tworzenie skrótu bo o to pytałeś – tworzenie skrótu na pulpicie Windows tak samo by brzmiało bo i prawie tak samo sie to robi.
JA tylko zwróciłem uwagę, że w Linux jako taki nie jest aż taki prosty – ja go absolutnie rozumiem i sam administruję na co dzień, ale dla użytkownika końcowego czasem jest po prostu trudny do ogarnięcia.
no a propo zasięgu to zdecydowanie idzie do góry. Ja w Podlaskiem na wiosce 40 km od najbliższego dużego miasta mam prawie full zasięg. Nadajnik z Zabłudowa tudzież Czyż (zlokalizowane na podstawie GPS i bazy z btsearch) dobrze sieje. Ba powiem więcej tam to lepiej działa (lepsze pingi i down/upload) niż w Białymstoku (ten sam modem, ta sama karta i ta sama konfiguracja).
Żadne zaskoczenie że w Białymstoku działa gorzej. Z tego nadajnika za miastem mało kto korzysta, a nadajniki w mieście na pewno są mocno oblegane.
Ktoś próbował użyć "Connectify dispatch", żeby podłączyć kilka modemów z aero na raz?
lipa lipa lipa
W kwestii jakiej?
Może jakiś poradnik jak udostępniać internet z Aero komputera do komórki smartfona przez wifi? byoby miło Podobno w W 7 jest łatwo , ale nie dałem rady.
Takie rzeczy raczej na forum, bo to jest zbyt skomplikowana kwestia i zależy od wielu czynników. Ogólnie polecam oprogramowanie Connectify. Ale działa to tylko z niektórymi kartami sieciowymi (WiFi).
173s-2 było w plusie, sam taki mam
Map zasięgu nie ma, ale można sprawdzać gdzie jest nadajnik Aero2 i w przybliżeniu określić czy będziemy mieli zasięg. http://mapa.btsearch.pl/
To nie jest takie proste. Polecam lekturę: http://jdtech.pl/2011/11/aero2-jak-sprawdzic-ze-j…
Chyba specjalnie zdjęli mapę zasięgu, by utrudnić sytuację potencjalnych użytkowników. Dla nich im mniej, tym lepiej. Jakież to żenujące!
Nic nie potrzebowali zdejmować, bo dokładnej mapy zasięgu na stronach Aero nigdy nie było:)
Plus zdjął mapę, którą i tak ktoś na około wyszukał.
Witam Prosze mapka http://btsearch.pl/
To nie jest zbyt przydatne dla normalnego człowieka rozwiązanie, ale się przydaje.
Dokładnie tak. Przewodnik (obejmujący btsearch) jest tutaj, jakby ktoś szukał: http://jdtech.pl/2011/11/aero2-jak-sprawdzic-ze-j…