W związku z narastającą liczbą pytań na temat zgodności różnych urządzeń, które otrzymuję na prywatnego maila, postanowiłem przygotować krótki materiał szkoleniowy. O ile chętnie zbieram wszystkie raporty na temat wszelkiego rodzaju testów konkretnych urządzeń, o tyle podstawowe sprawdzenie niektórych urządzeń jest banalnie proste i w takich przypadkach będę odsyłał do niniejszej strony.

Zapraszam więc do zapoznania się z wyjaśnieniami:

Czytaj dalej…

Mam dobre wiadomości dla wszystkich, którzy kupili modem Huawei E173u-2 pod kątem korzystania z UBDI. Jak informowałem niedawno, wiele modemów ma poważne problemy z prawidłowym działaniem z nowymi kartami SIM, które Aero2 wydaje od połowy lipca. Modem Huawei E173u-2 jest modelem, który polecało wiele osób (w tym również ja) ze względu na jego przystępną cenę oraz możliwość bezproblemowego zakupu nowego urządzenia w salonach sieci Play. Niestety okazało się, że nowe karty SIM sprawiają problemy między innymi tego modelu, dlatego za priorytet uznałem znalezienie, sprawdzenie i opisanie rozwiązania tego problemu.

UWAGA: opisane tutaj rozwiązanie jest w tej chwili przede wszystkim opisem archiwalnym. Opisana metoda była jednym z pierwszych rozwiązań problemu. Zalecam skorzystanie z metody odblokowania pasma UMTS 900 MHz za pomocą Top NetInfo.

UWAGA 2: od 1 października 2012 nie jest już stosowana blokada TS11 na kartach SIM Aero2 i artykuł jako taki jest już podwójnie nieaktualny – proponowania zmiana nie ma znaczenia dla kart po wymianie oraz takich, które wymianie nie podlegały.

Uwaga 3: Jeżeli macie problemy z Huawei E173u-2, który po 1 października 2012 zaczął się często resetować, to spróbujcie ustawić w nim pracę tylko WCDMA (w Mobile Partner, Play Online i podobnych programach jest opcja przełączania GSM/WCDMA). To zwykle pomaga na ten problem.

Modem Huawei E173u-2 w wersji dostarczanej przez Play jest bardzo prosty w obsłudze. W samym modemie jest już komplet sterowników i oprogramowanie Mobile Partner w wersji zmodyfikowanej na potrzeby sieci Play – i na tej wersji przeprowadzałem testy (PLAY ONLINE 11.302.09.06.264 i sterownik 2.0.6.704, firmware 11.126.83.00.264). Włożenie nowej karty SIM operatora Aero2 i podłączenie jej do współczesnego komputera u wielu osób, mimo sprawnej karty, działającego modemu i zasięgu sieci, kończy się następującym zespołem objawów:

1. Modem za pomocą wbudowanej diody informuje o braku połączenia z siecią (podwójne mignięcia na zielono)
2. Na dolnym pasku programu Mobile Partner nie widać informacji o nazwie sieci, ani sile sygnału
3. Oprogramowanie Mobile Partner przy próbie łączenia od razu pojawia się komunikat Połączenie zakończone albo Zarejestruj się w sieci przed próbą połączenia.
   

Janusz, którego możecie spotkać w komentarzach odkrył, że o ile objawy oznaczone 1 i 2 są powtarzalne praktycznie we wszystkich systemach, o tyle problem trzeci występuje jedynie w systemie operacyjnym Windows 7. Sprawdziłem własnoręcznie Windows XP, Windows Vista 32bit – tutaj nie ma problemu z nawiązaniem połączenia oraz Windows 7 32 i 64 bit – w każdej wersji systemu próba nawiązania połączenia kończy się komunikatem Połączenie zakończone.

Jak więc rozwiązać ten problem? Zapraszam do dalszej części opisu.

Czytaj dalej…

Tym razem postanowiłem na konkretnym przykładzie przedstawić, jak wygląda po kolei procedura konfiguracji i nawiązania połączenia w przypadku modemu zewnętrznego USB oraz modemu wbudowanego w laptop. Wykorzystam w tym celu urządzenie Huawei E169 z niebrandowaną wersją aplikacji połączeniowej Mobile Partner, a w przypadku komputera Dell będzie to modem  5540 i brandowana przez Della aplikacja firmy Ericsson. Mam nadzieję, że dzięki temu konfiguracja modemów będzie sprawiała znacznie mniej problemów.

Zacznę od wyjaśnienia, co tak na prawdę trzeba skonfigurować. Zapraszam do lektury.

Czytaj dalej…

Wiemy wszyscy, jaka największa przeszkoda utrudnia wielu chętnym skorzystanie z oferty Aero2: jest to oczywiście odbiór karty w jedynym punkcie w Warszawie. O ile mieszkańcy Stolicy i okolic są w stanie wyrwać się z pracy wcześniej i udać się do biura, o tyle mieszkańcy odleglejszych miejscowości mogą po prostu mieć organizacyjny problem w przygotowaniu takiej wycieczki, o kosztach nie wspominając, przy których 55 PLN kaucji staje się czasem niewielkim obciążeniem. Główny właściciel spółki, Zygmunt Solorz-Żak, zapowiedział co prawda dystrybucję kart Aero2 za pośrednictwem salonów swojej telewizyjnej platformy satelitarnej Cyfrowy Polsat, jednak na razie takiej możliwości nie ma.

UWAGA: Od 1 września nastąpiła zmiana regulaminu oraz procedury i poniższe informacje są nieaktualne. Teraz można zamawiać karty za pomocą poczty i opcja skorzystania z pełnomocnika nie jest już potrzebna. Materiał ma już charakter archiwalny. Dodatkowo załączony do artykułu wzór formularza nie jest akceptowany przez salony Sferii przy odbiorze osobistym – odpowiedni formularz można znaleźć w osobnym artykule Aero2 – odbiór karty SIM przez pełnomocnika w salonie Sferii.

Utrudnienie w odbiorze karty SIM jest szczególnie niezrozumiałe, jeżeli weźmiemy pod uwagę założenie UKE, jakie leży u podstaw usługi bezpłatnego dostępu do Internetu, jakim jest walka z wykluczeniem cyfrowym. W tej chwili walka ta w dużym stopniu odbywa się na terenie jednego z najbogatszych miast, jakim jest Warszawa, co w zasadzie niestety mija się troszkę z celem.

Jednak operator (a w zasadzie twórcy Kodeksu Cywilnego) pozostawił pewną furtkę, która umożliwia częściowe rozwiązanie problemu utrudnionego odbioru karty. Jest nią ustanowienie pełnomocnika, który może nas reprezentować przed operatorem przy czynności odbioru karty SIM.

Co należy zrobić, a raczej czego wymaga od nas operator, aby skutecznie odebrać kartę SIM za pośrednictwem pełnomocnika upoważnionego przez nas do odbioru naszej karty SIM? Czytaj dalej…

Modem do Aero2 to nie jest trywialna sprawa – urządzenie musi spełnić szereg wymagań, aby działały sprawnie z darmowym dostępem do Internetu. Przygotowałem zestawienie dostępnych na rynku urządzeń z podziałem na zgodne i niezgodne z Aero2 oraz takie, na które trzeba uważać. Tabela jest regularnie aktualizowana. Informacje opierają się na specyfikacjach oraz na moich własnych testach i raportach nadsyłanych przez użytkowników. Dlatego nie mogę zagwarantować całkowitej poprawności, ale na bieżąco analizuję wszystkie nadsyłane informacje.

Polecam także zapoznanie się z moim stale aktualizowanym poradnikiem pomagającym w wyborze urządzenia, jeżeli konieczny jest zakup nowego modemu. Na blogu są także podobne listy zgodnych z Aero2 tabletów i telefonów DualSIM.

W tej chwili najczęściej polecanym urządzeniem pozostaje Huawei z serii E3131, który jest dostępny w sklepie jdtech.pl. Warto zapoznać się także z informacją o wszystkich odmianach tego modemu oraz o najnowszej wersji E3131h-2.

Czytaj dalej…

Często pojawiającym się pytaniem jest jak właściwie można w tej chwili zostać szczęśliwym posiadaczem karty SIM, aby mieć możliwość korzystania z usług bezpłatnego dostępu do Internetu. Postanowiłem więc w oparciu o regulamin i własne doświadczenia opisać całą procedurę.

Aktualnie (28 czerwca 2011) sytuacja przedstawia się następująco:

UWAGA: Od 1 września nastąpiła zmiana regulaminu oraz procedury i poniższe informacje są nieaktualne! Należy korzystać z nowej procedury opisanej tutaj. Poniższy tekst ma charakter jedynie archiwalny.

1. Wchodzimy na stronę http://www.aero2.pl/www/ubdi.html i ściągamy znajdujący się na tej stronie dokument PDF o nazwie Formularz rejestracji Abonenta. Przy okazji ściągamy sobie Regulamin Usługi Bezpłatnego Dostępu do Internetu, aby zapoznać się precyzyjnie z zasadami, na jakich korzystać będziemy z usług.

2. Wypełniamy ten formularz: albo elektronicznie (za pomocą jakiegoś edytora PDFów – niestety operator nie przygotował interaktywnego PDFa) albo po prostu drukujemy go i wypełniamy ręcznie, po czym podpisujemy.

3. Skanujemy tak przygotowany dokument z powrotem do komputera i zapisujemy w postaci czytelnego dokumentu, np. JPG lub PDF (ale nie przesadzajmy z rozdzielczością – to ma być czytelne, a nie fotograficznie precyzyjne. Wystarczy żeby wynikowy plik miał jakieś 100dpi, 300-400kb.

4. Przelewamy 55 PLN na konto operatora opisane na powyższej stronie. W tytule przelewu umieszczamy następujące informacje: imię, nazwisko i nr PESEL. Po zaksięgowaniu generujemy sobie potwierdzenie wykonania przelewu – zwykle dostaniemy automatycznie wygenerowany plik PDF.

5. Na podany w regulaminie adres email bezplatnyinternet@aero2.pl (uwaga, w regulaminie błędnie adres podany jest z polską literką w środku) albo po prostu bok@aero2.pl wysyłamy zeskanowany w punkcie 3 skan formularza oraz wygenerowane w punkcie 4 potwierdzenie wykonania przelewu na konto operatora. Proponuję w temacie podać swoje imię i nazwisko oraz ewentualnie PESEL – to ułatwi pracę operatorowi.

6. Czekamy cierpliwie na przeanalizowanie formularza oraz powiązanie go z przelewem przez BOK operatora. Po tym (zwykle w ciągu jednego dnia roboczego) otrzymamy potwierdzenie przygotowania karty SIM.

7. Pakujemy sobie oryginał formularza z punktu 2, dowód osobisty, jego kopię ksero oraz (na wszelki wypadek) wydrukowany dowód przelewu z punktu 4 i ruszamy w podróż do Warszawy na ulicę Lwowską 19. Windą wjeżdżamy na pierwsze piętro i witamy się z przemiłymi paniami z nieco prowizorycznego jeszcze, ale całkiem skutecznego działu obsługi abonenta. Przedstawiamy formularz, dowód osobisty oraz ewentualnie dowód wpłaty. Dowód osobisty zostanie skserowany, dodatkowo podpisujemy, że odebraliśmy kartę SIM i w tym momencie stajemy się pełnoprawnymi posiadaczami koperty z kartą podobnej do poniższej:

Karta regulaminowo jest aktywowana w ciągu 3 dni roboczych, jednak moja karta była aktywna od razu.

Kilka porad:

1. Ostrzegam, że w normalny dzień po wakacjach, gdy w okolicę wrócą studenci Politechniki Warszawskiej zaparkowanie samochodu w tej okolicy może być problematyczne.

2. Im lepiej się przygotujemy i spełnimy wszystkie wymagania, tym łatwiej i sprawniej przebiegnie cała procedura.

3. Warto sprawdzić, czy posiadamy właściwe urządzenie zgodne z wymaganiami operatora, a także czy tam, gdzie chcemy korzystać z usługi znajdziemy się w jej zasięgu. Krótki poradnik na ten temat zamieściłem tutaj.

4. Operator bez problemu akceptuje standardowe potwierdzenia przelewów generowane przez większość polskich banków w ich interfejsach internetowych.

UPDATE 30.06.2011: Wygląda na to, że zaszły drobne zmiany racjonalizacyjne w procedurze na stronie UBDI, które naniosłem powyżej: poproszono o przesłanie z góry kopii dowodu wpłaty oraz uściślono tytuł przelewu. Dodano także adres email bok@aero2.pl jako kontaktowy (data zmiany pliku HTML: 30 czerwca 2011 09:36:10)
11.08.2011: Dodałem informację o konieczności przygotowania kopii dowodu osobistego.
01.09.2011: Materiał przechodzi do archiwum, jest już nowa procedura

Ponieważ zainteresowanie usługą bezpłatnego dostępu do Internetu powoli rośnie, warto dowiedzieć się, czego potrzebuje zwykły śmiertelnik, aby móc skorzystać z usługi. Musimy rozpatrzeć 2 problemy: Wybór właściwego modemu oraz ustalenie, czy znajdujemy się w zasięgu sieci Aero2.

Oczywiście najpierw potrzebujemy zdobyć kartę SIM. O tym napisałem w oddzielnym artykule. Jak mi się to udało opisałem tutaj.

Wybór modemu

Tutaj buduję zestawienie modemów zgodnych (i niezgodnych) z siecią Aero2: http://jdtech.pl/2011/06/aero2-zestawienie-zgodnych-modemow-w-budowie.html

Mając w ręku kartę SIM musimy ją umieścić w jakimś urządzeniu. I tu zaczynają się pierwsze schody. Mianowicie standard UMTS zwany również 3G w Europie zwykle działa na częstotliwości 2100MHz. I na tej częstotliwości działają z pewnością praktycznie wszystkie urządzenia dostępne na rynku: od telefonów komórkowych, aż po modemy i routery 3G. Jednak firma Aero2 posiada w tej chwili koncesję na nadawanie UMTS w paśmie 900MHz oraz LTE w pasmie 2600MHz (w rzeczywistości Aero2 nadaje jeszcze LTE w pasmie 1800MHz). LTE nas tutaj interesuje mniej (tutaj realizowana jest usługa Cyfrowego Polsatu). Usługa bezpłatnego dostępu do Internetu realizowana jest w tej chwili głównie w technologii 3G/UMTS na częstotliwości 900MHz. Dlatego potrzebujemy urządzenia zgodnego z tymi wymaganiami. Niestety nie wszystkie modemy i telefony potrafią „gadać” w 3G w paśmie 900MHz i dlatego musimy bezwzględnie zwrócić na to uwagę przy wyborze sprzętu.

Przykładowymi urządzeniami, które z pewnością nie zadziałają jest rzadki u nas modem D-Link DWM-156, ale także popularny swego czasu Huawei E-220, który był oferowany między innymi w sieci Plus.

Natomiast znacznie więcej jest modemów i telefonów zgodnych z wymaganiami Aero2. Przede wszystkim mowa tu o większości urządzeń oferowanych przez sieć Play, która także posiada koncesję na UMTS w paśmie 900MHz. Z moich ulubionych urządzeń (które przetestowałem osobiście) bez problemu radzą sobie telefony Nokia E75, Sonyericsson C901, a w przypadku modemów stary dobry Huawei e169, routerek mobilny wifi Huawei E5832. Z pewnością zadziała także oferowany przez Play modem Huawei e173u-2 (jest także wersja od razu z anteną w komplecie).

Specyfikację posiadanego urządzenia może sprawdzić oczywiście w dołączonej instrukcji obsługi, a jeżeli jej nie posiadamy, musimy szukać informacji w Internecie. W przypadku telefonów i tabletów jest to dość proste, gdyż bardzo precyzyjnie specyfikacje znajdziemy w przepastnej bazie danych serwisu gsmarena. W górnym prawym rogu znajdziemy pole Quick phone search, za pomocą którego szybko znajdziemy nasz telefon wraz z bardzo przejrzystą tabelą, w której łatwo znajdziemy w linii 3g NETWORK informację, czy obsługiwana jest częstotliwość 900MHz. Gorzej jest niestety z modemami, gdyż tak wygodnej listy urządzeń nie znalazłem.

W regulaminie operatora znajduje się jeszcze dodatkowe wymaganie: Urządzenie telekomunikacyjne (czyli w praktyce modem/telefon) musi być terminalem HSPA kategorii 10. Oznacza to, że musi mieć ono możliwość komunikacji z prędkością 14Mbit/s od sieci do klienta. Okazuje się jednak, że w tej chwili operator nie wymusza tego parametru i można zalogować się nawet w zwykłym, najstarszym trybie 3G (384kb/s). Nie wiemy jednak, czy taki wymóg nie pojawi się w przyszłości.

Ustalenie zasięgu usługi

Pozostaje nam jedynie sprawdzić, czy znajdujemy się w zasięgu usługi. Niestety na pierwszy rzut oka nie jest to takie proste, gdyż mapka oferowana przez operatora na stronie usługi jest, oględnie mówiąc, po prostu niedokładna, a dodatkowo pozbawiona tak podstawowych informacji, jak nazwy miejscowości i drogi.

Jednak szybko można wydedukować, że zasięg sieci pokrywa się z usługami Cyfrowego Polsatu, który korzysta własnie z usług Aero2 zarówno przy usługach mobilnych UMTS, jak i LTE. Wchodzimy więc na stronę Cyfrowego Polsatu i wyświetlamy sobie mapkę zasięgu. Po wyłączeniu LTE (który większości użytkowników interesuje w ograniczonym zakresie) możemy bez przeszkód w miarę dokładnie sprawdzić, czy na interesującym nas obszarze będziemy mogli skorzystać z usług.

Update: dodałem informację o gsmarena i wyszukiwaniu zgodności telefonów siecią z Aero2.

Tym razem poradnik.

Jakiś czas temu postanowiłem przejść ze standardowej dystrybucji maemo oferowanej przez Nokię na pakiet tworzony przez ludzi z forum talk.maemo.org, który nazywany jest CSSU, czyli Community Seamless Software Upgrade (co ma być odniesieniem do Nokiowego SSU, czyli Seamless Software Upgrade będącego własną nazwą tego producenta na OTA, czyli Over-The-Air upgrade będącego technologią aktualizowania urządzenia przez pobranie oprogramowania prosto na telefon z Internetu i instalację bez konieczności odtwarzania ustawień po aktualizacji. Ale dość już tych TLSów, czyli trzy-literowych skrótów wracamy do tematu.

Sam pakiet aktualizacji CSSU opiszę później, bo jest to całkiem ciekawa inicjatywa, jednak wynikiem różnych eksperymentów było zniknięcie wszystkich utworów w Media playerze. Pliki z utworami dalej grzecznie siedziały na karcie microSD, bo można było je uruchamiać za pomocą File managera, jednak nie było dostępu do nich przez bibliotekę. Po krótkim przeszukaniu sieci znalazłem wyjaśnienie: nastąpiło uszkodzenie bazy danych tworzonej przez proces o nazwie tracker, który śledzi zmiany w systemie plików. Rozwiązanie: ciężkozbrojne, acz skuteczne: skasować bazę trackera i nakazać mu jej odtworzenie.

W tym celu uruchamiany X terminal i wykonujemy dwa poniższe polecenia (uwaga: czynności te nie wymagają uprawnień roota, a co gorsza wykonane na prawach roota wymagają powtórzenia i tak z uprawnieniami użytkownika):

tracker-processes –hard-reset
/etc/osso-af-init/tracker.sh start

Po wykonaniu drugiego rozkazu, po zbyt szybkiej próbie uruchomienia Media playera zauważymy informację, że trwa indeksowanie plików. W zależności od liczby posiadanych plików całość może zająć kilka, a nawet kilkanaście minut.

U mnie to rozwiązało problem definitywnie. Mam nadzieję, że nie wpadnę znowu na ten problem.

Wreszcie, po latach (no dobra, miesiącach) czekania ukazała się oficjalna aktualizacja dla naszych maszynek. Motorola przygotowała dla nas aktualizację do Androida 2.2 zwanego pod kodową nazwą Froyo. Potwierdza to ostatnia notatka na stronie Motoroli.

Wszystko pięknie, ale okazuje się, że ani OTA (Other The Air update, czyli aktualizacja wywoływania z poziomu menu ustawień telefonu) ani MSU (Motorola Software Update – oficjalna aplikacja aktualizacyjna pobierana ze strony Motoroli) nie wykazują dostępności aktualizacji dla Motoroli Milestone znajdującej się na terenie Polski i zakupionej w Play. Mamy więc dwie opcje: poczekać… albo wziąć sprawy w swoje ręce i dokonać aktualizacji ręcznie. Wiąże się to niestety z wykonaniem twardego resetu i utratą wszystkich zainstalowanych aplikacji. Być może w przypadku aktualizacji OTA lub za pomocą MSU uda się tego uniknąć. My jednak jesteśmy gotowi na szaleństwa i poświęcenia Oto procedura postępowania:

1. Zaopatrujemy się w plik zawierający interesujący nas rom. Najlepszym miejscem wydaje się być http://and-developers.com/sbf:milestone gdyż na oficjalnej stronie dla Polski jeszcze nie można dokopać się do aktualizacji. Dla Polski najlepiej pobrać oczywiście 2.2.1 – Central Europe – SHOLS_U2_05.26.3 (link bezpośredni). Po pobraniu pliku trzeba go rozpakować – jest skompresowany GZipem, ale prawie każdy program do obsługi archiwów jest w stanie wydłubać z niego niezbędny plik SBF. Ja użyłem Total Commandera.
2. W między czasie wykonujemy kopię zapasową wszystkiego co nas interesuje, spisujemy sobie najważniejsze aplikacje itp.
3. Zaopatrujemy się w program do zmiany firmware w urządzeniach firmy Motorola o nazwie RDS Lite. Niestety ten soft nie jest oficjalnie dostępny dla ludu pracującego Internetu i każdy we własny zakresie musi sobie wyguglać i pobrać plik RSD Lite 4.9.msi. Ja osobiście znalazłem odpowiednie linki na bardzo pomocnym skądinąd forum gsmhosting.
4. Upewniamy się, że zainstalowane mamy sterowniki USB do komunikacji z naszą Motorolą. Jeżeli nie mamy pewności, najlepiej pobrać pakiet Motorola Software Update ze strony Motoroli: http://www.motorola.com/update i zainstalować.
5. Uruchamiamy RSD Lite. Teraz musimy przestawić Milestone w tryb bootloadera, żeby RSD mógł złapać kontakt z telefonem. W tym celu wyłączamy motkę. Następnie naciskamy i trzymamy przycisk zwiększania głośności (górny) oraz przycisk aparatu (ten złoty, z boku). Trzymając oba te przyciski naciskamy Power, aż naszym oczom ukażą się dwa dość lakoniczne napisy bootloadera. Dla nas najważniejszy znajduje się w połowie ekranu i ma brzmieć BATTERY OK. Jeżeli takiego nie znajdziemy oznacza to, że musimy naładować baterię i spróbować jeszcze raz.
6. Motorolę w trybie bootloadera podłączamy do komputera kablem microUSB (np. tym z pudełka). Po chwili lub dwóch RSD lite powinien wyświetlić naszą motkę na liście urządzeń w dolnej części ekranu. Teraz klikamy przycisk z trzema kropkami obok Filename i wskazujemy rozpakowany wcześniej plik SBF.
7. Bierzemy głęboki wdech i naciskamy Start.
8. Kilka minut później flashowanie się skończy i nastąpi reset, potem być może kolejny i przywita nas standardowy kreator pierwszego uruchomienia systemu Android.

Operację wykonałem bez problemu w Windows 7 x64 i testuję. Kreator nie poradził sobie z siecią MVNO karty, którą akurat miałem w urządzeniu, ale nie wymagajmy za dużo – w końcu mBank mobile to nie jest mainstream

Postanowiłem wykonać aktualizację nie czekając na OTA. Oznacza to, że trzeba wykonać aktualizację z palca, to znaczy z linii poleceń za pomocą programu Maemo Flasher po pobraniu odpowiedniego obrazu systemu. Wiąże się to z czymś na kształt twardego resetu urządzenia – skasowaniem wszystkich zainstalowanych aplikacji. Jest to niewątpliwa wada aktualizacji wykonanej w ten sposób – cierpliwi powinni zaczekać na aktualizację OTA (zwanej również przez Nokię FOTA), która nie powinna wymagać żadnych reinstalacji i przywracania ustawień.

Procedura jest następująca:

1. Wykonujemy backup wszystkich aplikacji, kontaktów i ustawień za pomocą programu Backup/Kopia zapasowa, który mamy w aplikacjach. Kopię tę można bezpiecznie zapisać na karcie SD, tak jak proponuje program. Warto nadać mu sensowną nazwę, np. związaną z datą i wersją systemu.
2. Pobieramy obraz zaktualizowanego systemu ze strony http://tablets-dev.nokia.com/nokia_N900.php – będzie nam do tego potrzebny numer IMEI naszego PDA. Znajdziemy go na naklejce pod baterią oraz w panelu sterowania. Dla Polski polecam użycie obrazu RX-51_2009SE_10.2010.19-1_PR_COMBINED_MR0_ARM.bin.
3. Na górze strony z obrazami mamy odnośnik do Command line flasher. Klikamy go i pobieramy np. dla systemu Windows pakiet maemo_flasher-3.5_2.5.2.2.exe. Instalujemy ten program.
4. Umieszczamy zainstalowany program flasher-3.5.exe oraz pobrany obraz w jednym katalogu – dla ułatwienia.
5. Uruchamiamy linię poleceń (w Windows jest to cmd) w katalogu, w którym znajduje się flasher-3.5.exe
6. Przygotowujemy Nokię N900 do flashowania:
   – Wyłączamy urządzenie
   – Rozsuwamy klawiaturę i naciskamy klawisz u
   – Podłączamy N900 do komputera kablem USB trzymając naciśnięty klawisz u, aż na ekranie pojawi się niepodświetlone logo – Nokia z niewielką ikonką połączenia USB w górnym, prawym rogu. Możemy puścić klawisz u.
7. Uruchamiamy następujące polecenie na komputerze:

   flasher-3.5.exe -F RX-51_2009SE_10.2010.19-1_PR_COMBINED_MR0_ARM.bin -f -R

8. Czekamy na aktualizację (około 2-3 minut).
9. Po zakończeniu Nokia N900 nam się ponownie uruchomi – musimy przejść przez kreatora pierwszego uruchamiania (wybór języka, kraju itd.)
10. Uruchamiamy ponownie program Backup/Kopia zapasowa i prosimy od odtworzenie zapisanej kopii. Najpierw zostaną przywrócone ustawienia, a następnie uruchomi się menedżer aplikacji, a w nim wykonane zostanie ponownie pobranie i instalacja wszystkich aplikacji, które mieliśmy przez aktualizacją.

UFF. W ten sposób po kilkunastu minutach (lub więcej, jeżeli mamy dużo aplikacji) mamy świeżutką Nokię N900 z najnowszym firmware – w tym przypadku PR1.2.